Po raz pierwszy, z dokładnym opisem choroby zwyrodnieniowej stawów można się było spotkać na początku XX wieku, kiedy to została ona opisana przez jednego z angielskich lekarzy, którym był Archibald Garrod. To właśnie z opisu stworzonego przez tego lekarza dowiadujemy się między innymi, że przypadłość ta powstaje w wyniku pewnych zdarzeń mechanicznych jak i typowo biologicznych, mających miejsce w życiu każdego z nas. Podczas tych zdarzeń dochodzi do zaburzeń niektórych procesów degradacji chrząstki stawowej.
W ogólnym rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów możemy wyróżnić jej dwie podstawowego rodzaju postacie, będzie to postać:
– pierwotna znana również, jako idiopatyczna, występująca z nieznanej przyczyny i której częstość występowania zwiększa się wraz z wiekiem.
– wtórna, na której rozwój mają wpływ głównie czynniki etiologiczne powstające w wyniku konkretnie wywołanej przyczyny w formie urazu, zakażenia, cukrzycy jak też niektórych chorób o charakterze wrodzonym.
Objawy i rozpoznanie
Najprostszym i zarazem najbardziej widocznym i dokuczliwym objawem są bóle i ograniczenia funkcji ruchowych osoby, u której występuje choroba zwyrodnieniowa stawów. Poza bólem coraz bardziej widoczna staje się sztywność ciała, zwłaszcza w okresie porannym lub podczas dłuższego przebywania w tak zwanym bez ruchu. Zaczyna w coraz bardziej widoczny sposób postępować ograniczenie ruchomości organizmu. Jako ciekawostkę można w tym miejscu dodać, że w jeszcze nie tak dawnych czasach, chorobę tą uważano jedynie za jedną z najbardziej charakterystycznych i powstających w wyniku naturalnego starzenia się organizmu ludzkiego. Na dzień dzisiejszy, zgodnie z najnowszymi badaniami i obserwacjami medycznymi prowadzonymi w tym zakresie wiadomo już, że choroba ta może występować niestety również i osób dużo młodszych. Najbardziej typowe objawy tej choroby pojawiają się u większości osób przeważnie pomiędzy 40 a 60 rokiem życia.
Rehabilitacja i przywracanie sprawności
W celu powstrzymania dalszego rozwoju choroby, wskazane jest wykonywanie ćwiczeń fizycznych i wyeliminowanie czynników wpływających na rozprzestrzenianie się tej choroby. W niektórych sytuacjach może być zalecane przez lekarza lub rehabilitanta prowadzącego zajęcia skorzystanie z typowo indywidualnie dobranego zaopatrzenia ortopedycznego. W procesie rehabilitacji stosuje się przeważnie kinezyterapię i zabiegi fizykalne.